امروزه ، دو فناوری چاپ سه بعدی در اقدامات اسکنر 3 بعدی دندانپزشکی و ارتودنسی و آزمایشگاه ها رایج میباشد: استریولیتوگرافی (SLA) و پردازش نوروفروغ دیجیتال (DLP).

در استریولیتوگرافی ، یک مقدار رزین مایع به صورت انتخابی در معرض یک پرتوی لیزر در سراسر حیطه چاپ قرار می‌گیرد و در بخش ها خاص رزین را جامد می نماید. فناوری استریولیتوگرافی Low Force Stereolithography (LFS) ، که به وسیله چاپگر سه بعدی Formlabs ‘Form 3B به کار گیری می‌شود ، فاز بعدی در چاپ سه بعدی SLA میباشد که فشار ساخت گردیده بر روی یک قطعه را در هنگام کندن آن از مخزن رزین میان لایه ها کاهش میدهد ، و قطعات را با نقطه نهایی سطح بی سابقه ساخت و ساز می نماید ، وضوح و اعتنا پردازش نوروفروغ دیجیتال با به عبارتی پروسه شیمیایی SLA و LFS شغل می نماید ، ولی به مکان لیزر ، از پروژکتور دیجیتال تحت عنوان منبع نور و روشنایی برای جامد کردن رزین استعمال می نماید.

مرسوم ترین پرینترهای سه بعدی ارتودنسی و دندانپزشکی با قرار دادن انتخابی رزین مایع در یک منبع فروغ – SLA و LFS یک لیزر ، DLP یک پروژکتور – عمل می نمایند تا لایه های جامد بسیار ظرافت از پلاستیک را تشکیل دهند که برای ساخت و ساز یک جسم جامد روی هم قرار می‌گیرند. شیوه کارایی چاپگرهای SLA ، LFS و DLP شبیه میباشد . تفاوت در کیفیت چاپ ، گردش عمل ، مواد جان دار ، هزینه ها و بقیه دست اندرکاران تفاوت های این نوع دستگاه ها است.